Hiç birini ilk kez gördüğünde içinden “Bu kişi bana güven veriyor” ya da tam tersi “Bu insanda bir tuhaflık var” dediğiniz oldu mu? İşte bu ani sezgiler, beynimizin saniyeler içinde ürettiği ilk izlenim yargıları.

 

İlk izlenimler düşündüğümüzden çok daha hızlı oluşur. Birini gördükten yalnızca birkaç yüz milisaniye içinde beynimiz onun güvenilir, sempatik ya da tehlikeli olup olmadığına dair bir yargıya varır. Bu süreç tamamen bilinçdışıdır ve beynin sezgisel kısmı, geçmiş deneyimlerden öğrendiği kalıpları kullanarak bu kararı verir. Bu yüzden bazen birini tanımadan, sadece duruşuna veya yüz ifadesine bakarak içimizde güçlü bir his oluşabilir.

Bizi bazı insanlara çeken en güçlü faktörlerden biri “benzerlik etkisi”dir. Ortak özellikler, benzer giyim tarzı ya da ses tonu bile kişiyi bize daha yakın hissettirebilir. Ayrıca “mere exposure effect” denen bir olguya göre, birini ne kadar sık görürsek o kadar fazla sempati duyarız. Bununla birlikte çekicilik yanlılığı da devreye girer; fiziksel olarak çekici bulduğumuz insanlara bilinçsizce daha güvenilir, daha nazik ve daha başarılı özellikler atfederiz.

Ancak bu ani yargılar her zaman gerçeği yansıtmaz. Birini hemen sevdiğimizde aslında geçmişte bize güven hissi veren birini hatırlatıyor olabilir; sevmediğimiz biri ise olumsuz bir anının izini taşıyabilir. “İlk görüşte kimya” dediğimiz şey, çoğu zaman beynimizin tanıdık duygulara verdiği hızlı bir tepkidir. Gerçek bağlar ise zamanla, karşımızdaki insanı derinlemesine tanıdığımızda oluşur, çünkü ilk izlenimler güçlü olsa da, her zaman doğru değildir.

Eğer neden bazı insanlara hemen yakın hissedip bazılarına mesafe koyduğunu anlamak istiyorsan, bir terapist eşliğinde bu dinamikleri keşfetmek çok değerli olabilir. Psikoterapi, yalnızca başkalarını değil, kendi zihninin nasıl çalıştığını da anlamanın en güçlü yollarından biridir.

👉 Şimdi Randevu Alın
https://otrapsikoloji.com/iletisim